سردخانه انگور

انگور از جمله میوه هایی است که علاوه بر امکان فروش میوه تازه آن، میتوان با استفاده از انواع روش های فرآوری همچون خشک کردن (کشمش و مویز)، آب گیری (شیره و سرکه انگور)،  سود زیادی نیز کسب نمود. به همین دلیل بسیاری از شهرهای ایران از جمله زابل، بجنورد، درگز، قزوین، تاکستان، فارس، شیراز، ارومیه و … به کشت این محصول می پردازند.

نگه داری انگور با توجه به احتمال بالای فساد قارچی بدلیل درصد بالای آب میان بافتی این محصول، نیازمند ذخیره سازی در سردخانه با رعایت شرایط دمایی و رطوبت خاص این میوه می باشد. که این اصول با توجه به نوع انگور و محل کشت آن متفاوت می باشد اما به طور کلی استانداردها و مراحل اصولی انبار نمودن آن در سردخانه به شرح زیر می باشد.

هر چند که ظاهر و طعم اولیه میوه انگور به محل و زمان برداشت، نحوه برداشت و نوع آن بر می گردد، اما با انجام یکسری اقدامات قبل، حین و بعد از انبار کردن انگور در سردخانه، مانند نحوه چیدمان، دما و رطوبت وغیره می توانید ۵ یا ۶ ماه این محصول را با همان کیفیت و طعم و عطر اولیه نگه داری کنید.

دمای سردخانه نگهداری انگور

حفظ دمای سالن سردخانه انگور در محدوده  ۰ تا +۱ درجه سانتی گراد یکی از موارد مهم در طول عمر این محصول می باشد چرا که دمای زیر صفر باعث یخ زدگی و دمای بالاتر از ۱ درجه سانتی گراد موجب کاهش آب میان بافتی و فساد میوه می شود.

رطوبت و نور سردخانه انگور

مقدار رطوبت استاندارد تایید شده برای انگور بین ۹۰ تا ۹۵ درصد می باشد و افزایش رطوبت بیش از این محدوده موجب فساد میوه و درصد کمتر رطوبت موجب کاهش آب میان بافتی و پلاسیدگی محصول خواهد شد.

چیدمان سردخانه انگور

بهتر است خوشه های انگور در جعبه های چوبی، مقوایی یا پلاستیکی و در کیسه های پلی اتیلن منفذدار قرار داده شوند. (می توان از کاغذهای جاذب رطوبت بنام آبسورب پد نیز استفاده نمود)

از انباشت انگور بیش از ظرفیت جعبه ها خودداری نموده و جعبه ها با فاصله ۱۵ سانتی متر از طرفین به گونه ای انبار شوند که در معرض هوای مستقیم نباشند ولی هوا به صورت غیر مستقیم بین و درون محصول جعبه به گردش درآید.

کنترل جو و گردش هوا

در گذشته با استفاده از سوزاندن گوگرد، از فساد و بیماری های قارچی انگور جلوگیری می شده است اما با پیشرفت علم و به جهت جلوگیری از ترکیب گوگرد با هیدروژن هوا که موجب صدمه زدن به بخش های الکترونیکی سردخانه می شود امروزه از سولفور پد (۱ گرم به ازای هر کیلو انگور) استفاده می شود.

این ماده با رطوبت ترکیب و موجب تولید دی اکسید گوگرد و جلوگیری از رشد قارچ بوتریتس می شود، البته تهویه مناسب به جهت خروج دی اکسید سولفور، دما و رطوبت مازاد نیز بایستی به صورت مداوم انجام شود. کنترل جو و گردش هوا باعث حفظ کیفیت، ظاهر و آب میان بافتی انگور و بهبود وزن آن می شود.

اقدامات پس از خروج از سردخانه

به منظور ارسال انگور به بازار مصرف حفظ دمای نسبی محصول در زمان بارگیری و استفاده از کامیونت های یخچال دار توصیه می شود.